5 Aralık 2010 Pazar

haftasonlarını sevmiyorum hele pazar günlerine hepten gıcığım
yapacak hiç mi bir şey olmaz
madem pazar günleri insanlar evde oturmak zorundalar o zaman televizyona güzel bir şey koysunlar
zaten canım yeterince sıkılıyor
arka sıradakiler'i izliyip ağlıyorum o derece yani

bi de bi arkadaşın annesinin öldüğünü öğrendim
aslında arkadaşım bile sayılmaz yani yolda görünce selamlaşmıyoruz bile ama çok kötü bir şey ya
babası da ölmüştü annesi kansermiş
18 yaşında bi kız için yaşadıkları çok kötü
böyle durumlarda kendime acayip kızıyorum
üzüldüğüm,ağladığım şeyler geliyor aklıma ne salakmışım diyorum
insanlar neler yaşıyor
gerçekten çok nankörüz yani ben nankörüm
bunun farkındayım ama yine de öyle davranmaya devam ediyorum ya işte bunu anlayamıyorum
heralde bazı şeylerin önemini gerçekten anlamamız için onları tamamen kaybetmemiz gerekiyor
o zamanda geri dönüşü olmuyor ne yazık ki

bu arada sevdiklerime olan özlemim her geçen gün daha da artıyor
ne zaman alışacağım ben?

3 yorum:

  1. Senin anneannen, yada babaannen yokmu? Seni bir okuyuf üfürsünler ki daralmalardan korunursun. İcine bir ferahlık gelsin.

    YanıtlaSil
  2. profösör ; bunu ileteceğim :)

    8ex-en8 ; yok yok en güzeli pazartesi :)

    YanıtlaSil