şu an ne desem boş
hangi kelimeler duygularımı,hissettiklerimi anlatır bilemiyorum
eve yeni geldim onunlaydım..
normal konuşmaya başladık havadan sudan
o işinden bahsetti,ben derslerimden
spora başlamış,yüksek lisans yapacakmış sen napıyorsun dedi
iyiyim çalşıyorum bir sürü şeyle uğraşıyorum dedim
muhabbet bitti
ablamı sordu
tıkandık kardeşinden bahsetti
kalkalım dedim kalktık
yürürken böyle bi gece olacağını tahmin etmiyordum yine terslersin sanıyordun dedim
yine fesatlık yapıyorsun dedi
ben belki fesatım ama sende bencilsin dedim sonrasını tahmin ediyorsunuzdur :)
belki vicdan azabı çekmem lazım ben ayrılalım dedim diye ayrılmışız,onun böyle bi niyeti yokmuş
ben çok taviz vermişim
hiç tirp atmamışım
onu çok sevmişim
beni kaybetmekten korkmuyormuş
4 yıl boyunca yalnız olduğu için alışamamış
hayatım çok tekdüze uzun bir süre kimseyle olmayı düşünmüyorum dedi
öncelikle ağlamadan sakince dinleyip cevap verdiğim içn burdan kendimi tebrik ediyorum :)
bilmiyorum blog çok garipti
çok anlayışsızsın hep kendinden bahsediyorsun
benden büyüksün ama bazen benden çocuk olabiliyorsun dedim
mesela dedi
biraz sustum,güldü ama örnek verebildim sen yoruluyorsun da ben yorulmuyor muuyum,bende sınava gireceğim ama hiç sorunum yokmuş gibi davrandın dedim
haklısın kötü bir sevgiliydim dedi
evet o kötü bir sevgili ama iyi bir insandı
hiç mi aklına gelmedim dedim
geldin üzüldüm hatta
seni hep iyi hatırlayacağım dedi
bu sanırım bana yetti blog
sonra yolumuz bitti,yorulduk
veda vakti dedim
sarıldık
iyi ki hayatıma girdin dedim
sende dedi
ve gittik
bitti...
zaten bitmişti :((
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder