mutluluk :)

anladım ki insanın mutlu olması içinden geçeni yapabilmesiymiş..gece yatağa yatarken 'keşke' yerine 'iyi ki' diyebilmesiymiş.şu bir kaç gündür hep 'keşke' dedim.sonra gece yatağa yattım ve düşündüm ki şimdi mi 'keşke' demeliyim yoksa gelecekte mi ??

peki ne yaptım?ya şimdi diyorum ya gelecekte de dersem diye düşündüm.bunun bir garantisi var mı?yok..
değer mi geceleri mutsuz uyuyıp,mutsuz uyanmaya?bence değmez.önemli olan anımızı yaşamak değil mi?niye gereksiz yere huzursuz oluyoruz?kalbim başka ağzım başka diyor ve sonucunda mutsuz oluyorsam niye böyle davranıyım ki??evet doğru hayata bir kere geliyoruz.kimse için üzülmeye değmez özelliklede bizi üzen biri için üzülmeye değmez.ama diğer türlü kendi yaptıklarımızın bizi üzmesi daha mı doğru?
ben şimdiye kadar kalbimin sesini dinlemeye çalıştım evet üzüldüm hemde çok..ama yanlış kişilere yanlış davrandığım için üzüldüm ve kendi yaptılarım için üzüldüm başkası için değil...
ve kim ne derse desin ben dersimi aldım..bundan sonra kalbimin sesini dinlemeye devam edeceğim..hatalarımda,mutluluklarımda benim..
kendimi ve aptal acizliğimi seviyorum :))