ey aşk 2

bugünkü yaşadığım şoktan sonra bu yazı çok saçma geliyor ama yine de hayattan kopmadığımı kendime göstermek istiyorum sanırım
hatırlarsanız 20 temmuz dolaylarında halamın yanına tatile gitmiştim ve orada biriyle tanışmıştım
zaten çocuktan fazlaca etkilenmiş olarak yaşadığım yere gelince herkese anlatmaya başladım yok şöyle tatlı böyle sempatik falan filan
ayvalık da ezgi'yle dolanırken birden ondan bahsetmeye başladım aradan zaman geçtiği ve aramızda hiçbir konuşma olmadığı için ilerde mahkeme salonunda karşılaşırız gibi türk filmi vari hayaller kuruyordum onunla ilgili
içkininde bana vermiş olduğu hakla ona mesaj attım tabi normal nasılsın gibilerinden
aman allah'ım sanki benim mesaj atmamı beklemiş yanlış hatırlamıyorsam o gece 6da yatmıştım
benim platonik aşkım da benden çok etkilenmiş
demesin mi biz birbirimize çok benziyoruz,sanki sen bensin bende senim
ben şoklardayım tabi gelen her mesajı 3-4 kez okuyorum
sonra bana deneyelim dedi mükemmel bir çift olurmuşuz birbirimizi anlıyormuşuz falan
ben düşünüyorum 20 gündür aklına gelmemişim bir mesaj attım olanlara bak her ne kadar pek inanmasam da yine etkilendim ve çok şaşırdım
kendimi tebrik ediyorum evet demedim!
tabi o zamanlar hukuka giderim görüşürüz mutlu mesut yaşarız diye düşünüyorum
biz o geceden beri konuşmaya başladık
her yazdığı mesajı önceden düşündüğümü fark ettim gerçekten çok garip bir duygu bu
sürekli 'aynen ya bende öyle diyecektim' cümlesini tekrar ediyoruz
şimdi yine konuşuyoruz ama ben olmayacağından eminim
hem artık konuşmayı daha fazla ilerlemeden ve bağlanmadan bitirmek istiyorum hem de kopamıyorum
o istanbul'da olacak yılda belki birkaç kez görüşeceğiz böyle bir ilişkiyi sanırım ne o ister ne de ben
anlayacağınız bu sınav benim ruh eşimi de götürmek üzere
belki de daha fazla ilerlemeden bitmesi en iyisi çünkü bi kafa karışıklığını daha kaldıramam bu yıl
aklımda sadece ders olmalı ki tam anlamıyla verimli olabileyim ama bende insanım ve elimde değil onu da düşünüyorum :(
of sınav yaktın beni ama bunun intikamını alacağım senden!