bazen verdiğim kararların arkasında duramıyorum
aslında kararlardan eminim ama sonuçları karşısında başka tepkiler veriyorum
en basiti dersane seçimi
eski dersaneme devam ettiğim için mutluyum orası benim ailem gibi bunun en önemli sebebi de abim olarak gördüğüm rehber öğretmenim
daha derslere başlamadık ama ben bu kararımdan pişman olacağımı sanmıyorum
ama diğer dersanelerdeki öğretmenlere bu kararımı açıklayamıyorum
utanıyorum sanırım ya da çekiniyorum
nedense bu hayat benim hayatım karar da benim kararım ama karşılaşmamaya özen gösteriyorum anlayamadım garip :S
bugün bi arkadaşla görüştüm çok samimi değildik ama kız hep zor zamanlarınmda elinden geldiğince yanımda olmaya çalışmıştı özellikle sınav döneminde,şimdi de benim onun yanında olmam gerekiyordu çünkü o zor günler geçiriyor
2 yaş küçük benden ve sınıf arkadaşımla sevgiliydiler sanırım 1.5 yıldır
sevgili arkadaşım soğudum diyerek ayrılmış kızdan
aynı kelime bana da söylenmişti ne kadar acı verdiğini en iyi bilenlerden biriyim
ben ağladım sayılır o ağlamadı keşke bende o kadar güçlü olsaydım
ayrılalı 4 gün olmuş o bahsetmiyor benim 8 ay oldu çenem maşallah susmadı
niye bu kadar çok konuşuyorum ?
insanlar ya mutluyken çok konuşur ya da üzgünken ama ben hep çok konuşuyorum
böyle giderse kimse beni dinlemeyecek
en azından yazıyorum bu bile rahatlatıyor beni
uzun lafın kısası iyi ki varsınız :)
"İnsanlar ya mutluyken çok konuşur ya da üzgünken ama ben hep çok konuşuyorum."
YanıtlaSilBu yazdığına manyak gibi katılıyorum. Başkalarını bilmem ama ben de öyleyim.
pia ; ne yalan söyliyim sevindim en azından yalnız değlim :)
YanıtlaSilsen de iyi ki varsın ve ne güzel ki içinden geldiği gibi davranan birisin.
YanıtlaSilay defteerr çok teşekkür ederim böyle düşünmene çok sevindim :)
YanıtlaSil