20 Ağustos 2010 Cuma

can sıkıntısından kendime abuk sabuk sorular sormaya başladım
shutter island'ın da bunda bir etkisi var tabi
film hiç tahmin etmediğim bir sonla bitti

düşünüyorum mesela ben bi akıl hastası olsam bunun farkında olur muyum?
ya da savunma mekanizmasına girip kendimi olmak istediğim biri haline mi getiririm?
hiçbir mantıklı sebebi olmadığını bildiğim halde tuhaf sorulara anlamsız cevaplar arıyorum

keşke uğraşacak bir şeylerim olsa
hayatımdan gidenlerin yarattığı boşluğu dolduracak bir şeyler gelse
mesela bu kadar çok düşünmesem,yesem içsem ders çalışsam
hayatım bundan ibaret olsa, o zaman düşünecek çok bir şey de olmaz
basitçe yaşarım şu bir yılı
kendimi hep bu senenin beni,düşüncelerimi değiştireceğine hazırlamıştım
aslında bi sonuç beni değiştirmemeli 13 ağustos günü tc'mi yazdığımda hiçbir yüksek öğrenim kurumunu kazanamadınız yazısı yerine bilmem ne üniversitesi hukuk fakültesi'ni kazandınız yazısını görsem bambaşka bi bendis haline mi geleceğim?
hiç sanmıyorum
çünkü benim temel sorunum,yaşadıklarımdan ders almamak

anılarımı seviyorum bana acı veren anılarımı sevmeye hala devam ediyorum
belki de tarih takıntım buradan başladı,her şeyi hafızama o kadar kazıdım ki hiçbirini hiçbir ayrıntıyı unutmak istemiyorum
telefonumda 2006 yılına ait mesajları hala saklıyorum
-ciğimle 6 aydır tek kelime konuşmamamıza rağmen facebooktaki albümlerimde hala ikimizin olduğu bi sürü resmim var
kaldırmaya,silmeye kıyamıyorum ki
bana ne yaparlarsa yapsınlar onları düşündüğümde ne sinir oluyorum ne de kızıyorum sadece üzülüyorum
e durum böyle olunca hep başa dönüyorum
son yıllarda hiç yeni bir şey yaşamadım
olaylar aynı sadece insanlar değişiyor
bakalım bu sefil durum daha ne zamana kadar devam edecek ?

4 yorum:

  1. tema açılıyo dün girdim farkedemedim. neden acaba..?

    YanıtlaSil
  2. Şimdi akıl hastası olmadığını ispatlayabilecek kadar akla sahip misin?

    YanıtlaSil
  3. C3Moi ; nasıl yani anlayamadım ?

    YanıtlaSil