1 Temmuz 2010 Perşembe

sınav hayatımı bayağı bi derinden etkiledi
etrafımdakiler delirdiğimi düşünüyorlar yani bu da bi ihtimal tabi
dün gece geceye gitmedim pişman falan de değilim,D. den havadisleri alırken bahsettiği isimler o kadar uzak geldi ki sanki hiç tanımıyorum onları bildiğim ama konuşmadığım insanlar gibiler benim için
mesela ozan doğulu gibi tanıyorum ama konuşmuyorum pardon bu yerinde bi örnek olmadı ozan doğulu'ya aşığım ben
D.ile de kavga ettik küstük sanırım
okul 18.si olduğumu söyledim bağırmaya başladı sıkılmış benim bu halimden,sürekli ders konuşmamdan,şişmiş falan haklıdır belki de ama bana en çok dokunan -ciğimle onun sümükadamı (ki bu benim bir zamanlar 'en' yakın arkadaşımdı) hakkında söyledikleri oldu
onlar da benden kaçmışlar bıkmışlar ne diyebilirim ki bunun üstüne o da kaçmak istiyorsa kaçsın gerçekten alıştım D.'yi seviyorum ama azarlanmaktan bıktım evde sürekli azarlanıyorum zaten hala anlayamadı bana bağırarak beni değiştiremeyeceğini,bunu 2 yıl önce de fark etmiştik zaten biz onunla çok farklıydık isteklerimiz,ideallerimiz
ben ankara'yı istiyordum o istanbul'u,ben düzenden yanaydım hakim olmak istiyordum o düzenden nefret ediyordu moda editörü olmak istiyordu bunun gibi bi sürü örnek sayabilirim heralde
ama olmadığım biri gibi davranmayacağım tıpkı onun dediği gibi bu'yum diyip sıyrılıyorum işin içinden
farkındayım tartıştığımız konular bile çok saçma umut'un dediği gibi belki de 3 ay sonra güleceğim bunlara ama gerçekten şu an böyle hissediyorum
liseye ne kadar heyecanla başlamıştım herkesi ayrı ayrı ne çok seviyordum ama şimdi görmek isteyeceğim kişi sayısı 4-5i geçmiyor
bu kadar çok kişi benden uzaklaşıyorsa tabiki suçu kendimde aramam da lazım kendimi sorgulamayacak kadar burnum havada değil sorguluyorum da bazı konularda %100 hatalıyım bunu da biliyorum ama yine de içimden bir şey yapmak gelmiyor belki de yokluklarına alıştım ondandır..
bi de 2 gecedir sabahlıyorum ilk sevgilimle konuşmaya başladık tekrardan arkadaşlığı bile mutlu ediyor beni sanırım bana gerçekten bi tek o değer vermiş ilişkilerim içinde her mesajın sonunda beni üzdüğüm için özür diliyor belki de onunla konuşurken kafam dağılıyor bu yüzden onunla konuşmaktan zevk alıyorum bu da bi seçenek
ilerleyen günlerde neler olacak gerçekten merak ediyorum
her ne kadar karamsar olsam da güzel günlerin gelmesini umutla bekliyorum...

5 yorum:

  1. D. ile birbirinizin bloglarını okuyo musunuz? Çok merak ettim. Çünkü eğer okuyorsanız ikinizin de ne kadar zor bir dönem geçirdiğinizi görüp birbirinize daha anlayışlı davranmanız gerekirdi diye düşünüyorum. Dostluklar biraz daha sabrı biraz daha hoşgörüyü hakediyor. Bunu okuyunca gerçekten çok üzüldüm..

    YanıtlaSil
  2. evet pelincim birbirimizin bloglarından haberdarız,sanırım ikimizinde sabrı kalmadı bu yüzden tartışmalar yaşıyoruz benim üzüntüm ona,onunkiler bana saçma gelmeye başladı acı ama gerçek ne yazık ki...

    YanıtlaSil
  3. söylüyorum en fazla bi hafta :) belki de daha kısa. her şey yapay mı gelmeye başladı yoksa...

    YanıtlaSil
  4. sizi mutlu eden insanla olunuz en kötü seni mutlu eden bir şehirle birlikte ol. Gez dolaş... karamsarlıktan kurtulmak en iyisi...

    YanıtlaSil
  5. AniEtki-TersTepki ; evet her şey yapay gelmeye başladı da en fazla bi hafta verdiğin şeyi anlamadım :)

    M... ; 10 gün kaldı puanların açıklanmasına iyi bi puan almadığım sürece düzeleceğimi sanmıyorum zaten annemde dışarı çıkmalarımı da kısıtlamaya başladı o yüzden durumum karışık

    YanıtlaSil