uzun zamandır yerle bir olan kendime olan güvenimle yaşıyorum
ne ben alışığım böyle durumlara ne de çevremdekiler
hiçbir şeyden memnun olmuyorum
tek eğlencem ojelerim ve gittikçe büyüyen göbeğim
normal şartlar altında göbeğimden nefret ederim içime çekip saldığımda mutlu olmaya başladım :/
ek olarak da mide ağrım tavan yapmış durumda
her ne kadar çok korksam da artık dayanamayıp endoskopi yaptıracağım
en küçük bi streste deli gibi ağrımaya başlıyor
ki bu stresin büyükleri de var
öyle bi hale geldim ki bir şey izliyorum ne kadar saçma şey var hepsine ağlıyorum
gece yatıyorum annemin babamın öldüğünü düşünüyorum yine ağlıyorum
kendime zorla acı çektiriyorum sanırım
her gün ağlamazsam rahatlayamıyorum bunlar pek hayra alamet değil
umarım geçer bu hallerim
yarın da okuluma diplomamı almaya gideceğim
mezun olurken bi belge vermişlerdi ben onu diploma sanıyordum geçen gün baktım mezuniyet belgesiymiş
üniversiteyi kazanamayınca diplomaya ihtiyaç olmuyor
okulda olacağına yanımda olsun bakıp bakıp iç geçiririm artık
cuma günü de başka bi dersanenin deneme sınavına gireceğim
bakarsanız bi mucize olur kendime olan güvenim geri gelir
Bundan sonra ne olursa olsun demelisin. Sen aheste aheste çalış da gerisi Allah Kerim.
YanıtlaSilAra sıra bu hüzünlü ezgiyi dinle ki ruhlarımız şadolsun..
YanıtlaSilhttp://www.youtube.com/watch?v=YB1d0lcQfWc
çok sıkıyosun kendini. profösör haklı, aheste çek kürekleri ;)
YanıtlaSilbiraz daha iyiyim profösör ve AniEtki-TersTepki teşekkürler :)
YanıtlaSil