...A Rushin,A Rushin Around...

geldik ocak ayının son gününe
zamanın nasıl bu kadar çabuk geçtiğine kafa yormaya devam edersem çıldıracağım
artık küçük şehrimiz üniversiteden gelen insanlarla büyüdü
cafelerde yer bulamuyoruz hayatım boyunca görmediğim insanları görüyorum
meğer şehrimizde ne kadar güzel kız,yakışıklı erkek varmış

elimden geldiğince de arkadaşlarımla görüşmeye çalışıyorum
ilk defa canım onları istemiyor
nasıl desem çok sık görüşmek istemiyorum sanki boşa zaman geçiriyormuşum gibi geliyor
böyle dediğime bakmayın günümün %80i boş geçiyor zaten
belki de kıskanıyorum onları ya da kendi halime üzülüyorum
final muhabbetleri yok 1.8 kalırım geçerim vs. öyle olunca kendimi daha da kötü hissediyorum
onlar inadına yapmıyorlar tabi ki
benim için başka konular konuşacak değiller
o kadar da bencil değilim
bi an önce bir sene sonraya gelmek istiyorum
belki bi dahaki ocağın sonu daha farklı olur kim bilir...