5 Haziran 2010 Cumartesi

bugün evde olduğum zamanlarda annemin gelinlik ayakkabılarıyla geziyorum
annem mezuniyet için kendi ayakkabılarını giymemi önerdi beyaz topuklu ayakkabılar her ne kadar biraz sıksa da çarşambaya kadar açacağım onları :)
sanki her şey tam da mezuniyet hazırlıkları başladı
çarşambaya pek bir şey kalmadı daha doğrusu sınava kalmadı
son zamanlarımızda bizimle daha çok ilgileneceklerini düşünürken sevgili dersane öğretmenlerimizin çoğu resmen bizi takmıyor
gider ayak kavga çıkarmıyım diyorum ama sinir olmaya başladım
matematik öğretmenine ne zaman boşsunuz soru sormaya gelelim dedik adamın verdiği cevap : hiç boş vaktim yok valla
ama ne zaman görsem telefonla konuşuyor
tamam yeni evlenmiş olabilirsin,eşinde uzakta olabilir ama 2 haftamız kaldı el insaf ya
geçen yıl olsa daha çok ilgilenirlerdi
neden?çünkü seneye de kayıt olmamız için
şimdi gidiyoruz dersaneye reklamdan başka getirimiz olmayacak oh valla takmayın bizi
konuları anlamayınca yapamayınca sorun bizde oluyor
sonra da ben kendimi aptal gibi hissediyorum
sonuç olarak okulda gördük dersanede gördük yapmam lazım ama yapamıyorum işte hala bi sürü eksik var
dün rehber öğretmenimin yanına gittim ağlıyorum resmen yapamıyorum diye
bana verdiği yanıt:  ağlama seneye yaparsın
ben o senin sorunun dediğini sanıp gittim akşama gönlümü almak için aradı ben öyle demedim diyor
bu daha kötü dedim bende ama yinede kendisini çok sevdiğim için kıyamıyorum
aslında bi bakıma doğru seneye yaparım belki o da belki ay içim karardı
neyse sözün özü bizi takmıyorlar işte,ilgi ve alaka istiyorum! (bkz: anlatım bozukluğu)

2 yorum:

  1. Bıkmadan üşenmeden sınava kadar yazacağım :) emeklerinin karşılığını alacak ve KAZANACAKSIN :) Dershane öğretmenlerini de bi ziyaret edersin artık size seneye para kazandıramayacağım kusura bakmayın diye :)

    YanıtlaSil
  2. umarım dediğin gibi olur 2 hafta sonra göreceğiz :(

    YanıtlaSil