...A Rushin,A Rushin Around...

dün sabah annemle kahvaltı ederken telefon geldi kuzenimden
-teyze çabuk gel dedem ölüyor diye
elimiz ayağımız birbirine dolandı anneannemler komşu ilçede oturdukları için babamın gelmesini bekledik
babamı beklerken annem hem ağlıyor hem de etrafı toparlamaya çalışıyordu
fırsatımız olmazmış bi daha gelmeye
bende bi yandan kalemlerimi almaya çalışıyorum yarın dersane sınavım var oradan giderim diye :S
biz böyle saçmalarken babam geldi
biz direk hastaneye geçtik 9bin nüfusluk bi ilçede hastane sağlık ocağı gibiydi
dedemi gördüğümde ağlamaya başladım
kolon kanseri olduğundan daha önce bahsetmiştim
durumu iyice kötüleşmiş,serumu bitince bizim ilçedeki hastaneye getirdik
4 gündür yemek yemediği için iyice halsiz düşmüş zaten yediklerini de bağırsakları ememiyordu
bütün günümüz hastanede bekleyerek geçti
nöbetçi uzman doktor yatmasına gerek yok diye rapor vermiş çünkü biz 'özel' ilgi istemedik doğal olarak bunun içinde para vermedik
sonra başka bi insaflı doktor yatırdı
ama bundan bir şey beklemeyin yani bi çare olmayacak dedi
ziyaret saati bittiği için biz eve geldik
gece otururken telefon geldi dedemi yoğun bakıma almışlar
yolda ölüp ölüp dirildim tamam dedim öldü artık
gece 2 ye kadar bekledik ne ziyaretçi kabul ediyorlar ne de bilgi veriyorlardı
telefon her çaldığında yüreğim ağzıma geldiği için dün gece ezgi'lerde yattım
sabah da dersane sınavına gittim
şu an dedem hala yoğun bakımda
eve gelmeden önce hastaneye gittim,tomografi çekilmeye giderken gördüm ve öptüm belki de onu son öpüşümdür :(