...A Rushin,A Rushin Around...

son günlerde blogu açıp açıp kapıyorum
birkaç kelimeden sonra tıkanıyorum eskiden böyle olmazdı
fark ettim ki son günlerde hiç farklı bir şey yaşamadım
her günüm birbirinin aynısı
her gece yattığımda günümün değerlendirmesini yapmayı kendime adet edindim
yaptığım iyi veya kötü şeyleri düşünüyorum çoğu zaman kendime kızıyorum,telkinler veriyorum vs.

okulu çok özledim
sağ olsun çok hareketli bi okulumuz vardı her gün muhakkak bir olay olurdu
sabah yoklama yapmayı,arkadaşları yok yazdırmamak için söylediğim türlü yalanları,her sabah görmekten mutluluk duyduğum arkadaşlarımı o kadar çok özledim ki
bir de şimdiye bakıyorum
sınıfı yargılamayı bıraktım artık,hepsi de iyi insanlar aslında onlar da enaz benim kadar stresliler
başarısız olmaktan korkuyorlar benim gibi
hepimiz birbirimizin aynısıyız aslında
tek fark ideallerimiz
ilk sınava bir aycık bir şey kaldı,eskisi kadar korkmuyorum sadece merak ediyorum
sonum ne olacak diye,çok az kaldı bir seneye bende farklı şeyler yaşayacağım
buna canı gönülden inanıyorum
tuşlara basmaktan,acaba neyi yazsam diye düşünmekten yorulmak istiyorum
bekleyip görelim bakalım neler olacak ?