...A Rushin,A Rushin Around...

bugün kendim için küçük insanlık için büyük bir şey yaptım
ya da tam tersi bayıldıktan sonra benim için de küçük bir şey olmaktan çıktı bu durum
ne mi yaptım ?
hayatımda ilk defa kan bağışı yaptım kızılay'a
sabahtan parmağımı jiletle kesip kan değerlerime baktılar sınırdaymışım
ama ben tutturdum illa vereceğim diye
yemek yedikten sonra gittim dersaneye saat 6'ya kadar bağışlar devam edecekmiş
tansiyonumu falan ölçtüler beni aldı bir heyecan :)
sedyeye oturduktan sonra heyecanımın yerini korku aldı
normalde kan verme işlemi 5-8 dakika sürermiş benimki 12 da anca doldu
elimi sıkıp açmam gerekiyormuş kan damarları hareket etsin diye
bilmiyorum belki de ben büyüttüğüm için oldu ama ellerim fena halde uyuştu,buz gibi oldu
elimi sıkamamaya başladım
neyse o geçmek bilmeyen 12 dakika bitti biraz dinlendikten sonra ayağa kalktım
oturmam gerekiyormuş ben saf gibi dolanmaya başladım
3.kata çıkıp eşyalarımı alacaktım ama ne yazık ki 1.katı göremeden bayıldım
şu an düşününce çok rezil bi durum ama bana ders oldu
yattıktan sonra sevgili refakatçim ezgi geldi yanıma
şimdi biraz daha iyiyim
benim için güzel bir tecrübe oldu
belki ilerleyen zamanlarda yine veririm
zira 0 rh (-) kan grubuna sahip olup da kan veren bi tek ben varmış
doktor değerli bu kan dedi o zaman daha bi kasıldım
yakında kızılay bana plaket verecek hissediyorum :)

güzel olan bir başka durum da kanımı verdiğimiz hastalar belli olduktan sonra cep telefonlarımıza mesaj geliyormuş
falancanın hayatını kurtardınız diye
ay ne güzel ya huzur buldum :)