acımak

hergün bir önceki günden daha fazla şaşırıyorum olanlara
ve şu replikler sık sık tekrarlanıyor beynimde:
'ay ben ne safım,ay ben ne gerizekalıyım,ay şu beynimin... vb'
2 gün önce facebooktan sildiğim malum şahıs dün gece bana msj atmış
'gözümde küçülmeye mi çalışıyorsun?hakaret mi bu silme falan?'
şaşırdım açıkcası bende cevap verdim nedenlerinden bahsettim tabi anlayana
'bendis saçmalayıp duruyorsun ve bende sinirleniyorum kendinden zorla soğutuyorsun beni ben mavişapkalıkızla konuştum o sana anlatır görüşürüz'
evet bunları söyleyen benim bi sürü şeyimi paylaştığım eski sevgilim ve bana bazı şeyleri açıklamak için uğraşmıyor bile..garip...
daha da şaşırdım dedim ki ben neler yapıyorum böyle farkında olmadan soğutuyorum,saçmalıyorum, sinirlendiriyorum ben neymişim be!
yine beni suçlamaya devam etti
ve yine
ben tatsızlık çıkmasın diye
yine sustum
mavi şapkalıkızla konuştuktan sonra konuşalım dedi bana tamam dedim
sonra aradım mavişapkalıkızı ama ulaşamadım
merak etmiştim hemde çok
heyecanlanmıştım hemde çok
sapıttım bile denebilir ki bu yüzden mvişapkalıkızı bile kızdırdım
neyse o yinede bana anlattı kızgın bir şekilde

sadece dinledim,dinledim,dinledim ve kapattım
aslında benim bilmediğim bir şeyi söylememiş şaşırmamam gerekiyordu
ama yapamadım
kötü oldum
-son defa
ablama anlattım o şaşırmadı
ama ben şaşırdım
benim sevdiğim,güvendiğim insan bu olamazdı
yazık dedim kendime acıdım -yine

ama sonra geçti,geçmek zorundaydı
bunları öğrendikten sonra onunla hala konuşacağımı sanan biri için değmezdi
hep ben kötüydüm
hep ben suçluydum
ve o yalnızlığı özlemişti
bunu istemişti
istediğini veriyorum ona
kendiyle,işiyle,öğrencileriyle,arkadaşlarıyla (hayatında hiç bir zaman yerim olmadığını anlamak daha acı) sonsuza kadar mutluluklar neşe tanrım...



NOT: Şansım dediğim kişi en büyük hatam haline gelirken ve yine olan bana oldu...