kendimi anlatacak sıfat bulamıyorum artık

anladım ki bu blog camiasının en aptal,salak,saf kızı benim
herkese hemen inanıyorum hemen onu farklı bi kefeye koyuyorum gözümde bi yanlış yapmasına ihtimal vermiyorum cevabım hemen hazır : o diğerlerinden farklı
ne farklısı ya herkes aynı ben sadece kendimi kandırmaya devam ediyorum
dün gece ilk sevgilimle bi buluşma ayarladık aptalım ya içime doğmuş ekilmem değil mi dedim olur mu ya seni ne zaman ektim biliyorsun beni dedi
inandım yine yani dedim içimden o beni hiç ekmedi hakkını yemeyim
9da buluşacaktık yemek yedikten sonra hazırlanmaya başladım özen gösteriyorum kendime 4 yıl sonra ilk kez buluşacağız diye 8.30 da mesaj geldi bendis yarın görüşsek olur mu?
beynimden vurulmuşa döndüm
çok önemli değil diyebilirsiniz ama benim için önemli
ben özen gösteriyorsam en az onunda benim kadar özen göstermesi gerekmiyor mu ve en kötüsü insan buluşmaya yarım saat kala haber verir mi?
kendimi o kadar aptal hissettim ki bi de yarın aynı saatte diyor uygun musun diye soran yok çünkü bendis hazır asker kanmaya o kadar meraklı ki hayır kelimesi ağzından çok nadir çıkar
ama o kadar kızdım ki yarın işim var dedim görüşmek istemiyorum onunla hatta konuşmak bile
sonra madem o kadar hazırlandım boşa gitmesin diye kuzenimle çıktım o daha çok yarama tuz bastı
bendis kuzen olmasak seni kesin ayarlardım çünkü her şeye çok kolay kanıyorsun biraz gözünü aç dedi
haklı yani bi insan bu kadar saf olmaz kimseyi kırmayayım diye uğraşırken hep kendimi kırıyorum kimse farklı değil işte anlayamadım hala anlamak işime gelmiyor çünkü

pazartesi sonuçlar açıklanıyor içim zaten acayip sıkılıyor kafam dağılsın diye görüşmek istedim bende muhabbet iyi olur diye düşündüm gülerdik eğlenirdik falan diye geçirmiştim içimden
demek ki sınavdan başka hiçbir şey düşünmemem gerekiyormuş ot gibi yaşamalıyım ben
çünkü bana başkaları zarar vermiyor ben kendimi daha çok üzüyorum
gitmek istiyorum buradan herkesi her şeyi ardımda bırakmak istiyorum
umarım derece beklediğimden daha iyi gelir burada 1 sene daha olmaya dayanabileceğimi sanmıyorum ah saf ben...